Με τον όρο αναισθησία εννοούμε την εξάλειψη της αισθητικότητας στην περιοχή όπου γίνεται η λιποαναρρόφηση. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ή με το να κοιμάται το άτομο, δηλαδή να έχει χάσει τις αισθήσεις του, οπότε μιλάμε για γενική αναισθησία ή διατηρώντας τις αισθήσεις του, οπότε μιλάμε για τοπική αναισθησία ή για επισκληρίδειο. Υπάρχουν δύο είδη κατατάξεων που σχετίζονται με την εξάλειψη του πόνου κατά τη διάρκεια της λιποαναρρόφησης. Η μία αφορά στο είδος της αναισθησίας και η άλλη, στην τεχνική διήθησης, που χρησιμοποιείται παράλληλα, κι εξαρτάται από την ποσότητα των υγρών, που θα διοχετευθούν στην περιοχή, που θα αφαιρεθεί το λίπος.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ
Όσον αφορά στην πρώτη κατάταξη, αυτή χωρίζει την αναισθησία σε γενική, επισκληρίδειο, τοπική ή τοπική με μέθη:
α) Γενική αναισθησία.
Πρόκειται για την αναισθησία εκείνη στην οποία δίνονται φάρμακα από την φλέβα ή αναπνευστικά, ώστε το άτομο να κοιμάται. Δεν υπάρχει συνείδηση και επομένως ούτε και η αίσθηση του πόνου.
Πρόκειται για ένα είδος αναισθησίας που προτιμούν πολλά άτομα, ιδίως όταν δεν θέλουν να αισθάνονται καθόλου τι γίνεται στο χειρουργείο, διότι τους προκαλεί άγχος.
Η γενική αναισθησία πρέπει απαραιτήτως να γίνεται σε νοσοκομειακό χώρο. Σε υγιή άτομα το επίπεδο ασφαλείας είναι υψηλότατο.
Πολλά άτομα φοβούνται στην ιδέα ότι χάνουν τις αισθήσεις τους και ότι κάποιο μηχάνημα εκείνη την στιγμή τους συγκρατεί στην ζωή, όμως θα πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι αντίθετα από ό,τι φαίνεται, η γενική αναισθησία σε υγιή άτομα παρέχει υψηλότατη ασφάλεια, διότι τίποτε δεν αφήνεται στην τύχη. Τα πάντα είναι υπό έλεγχο και αντιμετωπίσιμα τη στιγμή που η επέμβαση γίνεται σε νοσοκομειακό χώρο, ο οποίος κανονικά έχει προδιαγραφές για την αντιμετώπιση πολύ βαρύτερων περιστατικών και με περισσότερες απαιτήσεις από ότι μία λιποαναρρόφηση σε ένα υγιές άτομο.
β)Επισκληρίδειος αναισθησία.
Πρόκειται για το είδος της αναισθησίας εκείνο που χρησιμοποιείται κατά κόρον πλέον για τον ανώδυνο τοκετό. Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που γεννούν χρησιμοποιούν αυτό το είδος της αναισθησίας, στο οποίο πλέον υπάρχει πολύ μεγάλη πείρα. Η πείρα αυτή έχει βοηθήσει στο να θεωρείται ασφαλέστατο είδος αναισθησίας, παρόλο που είχε δυσφημιστεί πριν από πολλά χρόνια όταν η επισκληρίδειος αναισθησία πρωτοεφαρμοζόταν και δεν υπήρχε εμπειρία σε αυτήν. Σήμερα, είναι πλέον γνωστό ότι χρησιμοποιείται με εξαιρετική ασφάλεια σχεδόν σε όλους τους τοκετούς, αλλά και σε πάρα πολλές επεμβάσεις που αφορούν την περιοχή του σώματος από την μέση και κάτω.
Στην επισκληρίδειο αναισθησία τοποθετεί ο αναισθησιολόγος ένα πολύ μικρό σωληνάκι κάτω από το δέρμα στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης μέσω του οποίου διοχετεύει κάποια φάρμακα. Το άτομο που υφίσταται την διαδικασία μπορεί να είναι τελείως ξύπνιο, με απόλυτη συναίσθηση του χώρου ή να βρίσκεται σε κατάσταση ελαφριάς καταστολής. Η επιλογή συνήθως είναι δική του, ανάλογα με το πώς το άτομο αυτό αισθάνεται πιο άνετα. Η επισκληρίδειος μπορεί να διαρκέσει για πολλές ώρες, γιατί κατά περιόδους μπορεί ο αναισθησιολόγος από αυτό το σωληνάκι να διοχετεύει εκ νέου φάρμακα. Μετά το τέλος της επέμβασης σταματάει η χορήγηση φαρμάκων και το άτομο μπορεί να κινητοποιηθεί πλήρως λίγες ώρες μετά. Μετά την κινητοποίηση τα περισσότερα άτομα μπορούν να φύγουν από το νοσοκομείο για το σπίτι τους.
γ) Τοπική Αναισθησία
Η τοπική αναισθησία ενδείκνυται κυρίως για μικρές περιοχές λιποαναρρόφησης, διότι υπάρχει περιορισμός όσον αφορά στην ποσότητά της. Οι ποσότητες τοπικής αναισθησίας, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, μπορούν να καλύψουν μία ή δύο περιοχές στο σώμα και δεν ενδείκνυται για μεγάλες λιποαναρροφήσεις. Μπορεί η τοπική αναισθησία να φαντάζει κάτι το απλό, όμως μπορεί κανείς να πει ότι όντως είναι απλό μόνο όταν δεν ξεπέρνιουνται κάποιοι κανόνες. Εάν ξεπεραστούν οι ανώτατες δόσεις τοπικής αναισθησίας αρχίζει τότε να γίνεται επικίνδυνη. Είναι ένα είδος αναισθησίας που χρησιμοποιείται πολύ και σε νοσοκομείο, αλλά και στο ιατρείο. Πολλά άτομα θεωρούν ιδιαίτερα θελκτική την ιδέα να κάνουν μία μεγάλη λιποαναρρόφηση με τοπική αναισθησία, όντας ξύπνια. Κάτι τέτοιο όμως είναι ψευδαίσθηση. Μερικοί γιατροί το χρησιμοποιούν σαν εργαλείο marketing προκειμένου να κάνουν τα πράγματα να φαίνονται πιο εύκολα. Επίσης πολλές φορές μπορεί κανείς να ξεκινήσει με την ιδέα του ότι κάνει μία μικρή περιοχή με τοπική αναισθησία και σιγά σιγά να προσθέτει περιοχές κι έτσι να ξεφύγει από τα όρια του ασφαλούς, χωρίς να το καταλάβει. Δεν είναι σπάνιο να ξεκινάει το ενδιαφερόμενο άτομο λέγοντας ότι θέλει να διορθώσει μία περιοχή και σε κάθε επίσκεψη στον γιατρό να προσθέτει μία περιοχή επιπλέον και στο τέλος να καταλήγει στο να θέλει να λιποαναρροφήσει το μισό σώμα.
Η τοπική αναισθησία είναι ασφαλέστατη όταν κάποιος τηρήσει τις δοσολογίες που πρέπει. Ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο δυσφήμισε την λιποαναρρόφηση στο παρελθόν, είναι ότι πολλοί γιατροί, που δεν είναι πλαστικοί χειρουργοί, έχουν υπεισέλθει στο χώρο των λιποαναρροφήσεων. Επειδή αυτοί οι γιατροί δεν γίνονται αποδεκτοί από τα ιδιωτικά νοσοκομεία για να κάνουν τις λιποαναρροφήσεις τους εκεί, έχουν την τάση να κάνουν όλες τις λιποαναρροφήσεις στο ιατρείο με τοπική αναισθησία. Σε αυτήν την περίπτωση το ενδιαφερόμενο άτομο σχηματίζει την εντύπωση ότι πρόκειται για κάτι το απλό και γι’ αυτό γίνεται στο χώρο του ιατρείου. Στην πράξη όμως η επιλογή του χώρου του ιατρείου και του είδους της αναισθησίας δεν έχει γίνει με επιστημονικά κριτήρια, αλλά για πρακτικούς λόγους, επειδή ο γιατρός δεν έχει γίνει αποδεκτός από την ιατρική κοινότητα για να εφαρμόζει τέτοιες επεμβάσεις.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία δέχονται μόνο ειδικευμένους πλαστικούς χειρουργούς να κάνουν λιποαναρροφήσεις σε αυτά.
δ) Τοπική Αναισθησία με μέθη
Η τοπική αναισθησία μπορεί να συνοδεύεται από μέθη. Η μέθη, όπως απλά ονομάζεται η ενδοφλέβια αναλγησία, είναι ένας συμπληρωματικός τρόπος, που επιτρέπει στο άτομο που γίνεται η λιποαναρρόφηση να είναι πιο χαλαρό, δηλαδή λιγότερο αγχωμένο και να αισθάνεται ακόμη λιγότερο τον πόνο. Η μέθη θα πρέπει να γίνεται από ειδικευμένο αναισθησιολόγο για λόγους ασφαλείας.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΗΘΗΣΗΣ
Όσον αφορά στη δεύτερη κατάταξη, που αφορά στις τεχνικές διήθησης, εφαρμόζονται οι εξής τεχνικές α) dry technique β) wet technique γ) super wet technique , tumescent technique.
Στην περιοχή της λιποαναρρόφησης γίνεται διήθηση κάποιου υγρού. Το υγρό αυτό συνήθως αποτελείται από φυσιολογικό ορό με προσθήκη αδρεναλίνης και πολλές φορές ξυλοκαΐνης . Επίσης μπορεί να περιέχονται και άλλες ουσίες. Η αδρεναλίνη έχει ως σκοπό τη δημιουργία αγγειοσύσπασης στην περιοχή, δηλαδή στενέματος των αγγείων. Αυτό βοηθάει στην μείωση της απώλειας αίματος κατά την διάρκεια της διαδικασίας. Η προσθήκη ξυλοκαΐνης (τοπικό αναισθητικό) γίνεται όταν θέλουμε να έχουμε τοπική αναισθησία κατά την διάρκεια της επέμβασης ή και μετά από αυτήν. Τα συστατικά αυτά μπορεί να βρίσκονται σε διαφορετικές αναλογίες ανάλογα με αυτό που βάσει της πείρας του ο κάθε πλαστικός χειρουργός θεωρεί καλύτερο. Οι τεχνικές ανάλογα με την ποσότητα υγρών που τοποθετούνται στην περιοχή χωρίζονται σε τέσσερεις κατηγορίες:
Α) DRY TECHNIQUE:
Πρόκειται για την πρώτη και παλαιότερη τεχνική στην οποία γινόταν η αφαίρεση λίπους χωρίς προσθήκη στην περιοχή κανενός υγρού.
Η τεχνική αυτή έχει το πλεονέκτημα ότι δίνει μια πολύ σαφή εικόνα τι έχει να αφαιρέσει ο χειρουργός, αλλά έχει το μειονέκτημα της μεγάλης απώλεια αίματος και της αυξημένης συχνότητας δημιουργίας αιματωμάτων μετά την επέμβαση. Για τον λόγο αυτό έχει εγκαταλειφθεί από σχεδόν όλους τους πλαστικούς χειρουργούς.
Β) WET TECHNIQUE:
Η τεχνική αυτή συνίσταται στο να τοποθετείται το διάλυμα που προαναφέραμε σε ποσότητα περίπου μισή με το λίπος που υπολογίζει ο πλαστικός χειρουργός ότι θα αφαιρέσει. Συνήθως οι απώλειες σε αίμα είναι πολύ μικρές και επομένως είναι καλύτερη η αποθεραπεία.
Γ) SUPER WET TECHNIQUE:
Η super-wet technique διαφέρει από τη wet technique ως προς την ποσότητα του υγρού. Στη super-wet liposuction technique η ποσότητα του υγρού είναι περίπου ίση με την ποσότητα του λίπους που ο πλαστικός χειρουργός υπολογίζει ότι θα αφαιρέσει. Πρόκειται για μια τεχνική που βρίσκεται ανάμεσα στη wet και στην tumescent technique.
Δ) TUMESCENT TECHNIQUE :
Πρόκειται για την τοποθέτηση μεγάλων ποσοτήτων υγρών στην περιοχή, που προκαλούν μία σημαντική διόγκωση. Τα υγρά που τοποθετούνται φτάνουν σε ποσότητα περίπου στο τριπλάσιο της ποσότητας λίπους που σκοπεύει ο πλαστικός χειρουργός να αφαιρέσει. Με την tumescent technique ο πλαστικός χειρουργός δημιουργεί ένα έντονο οίδημα στην περιοχή, το οποίο έχει τα πλεονεκτήματα ότι οι απώλειες αίματος είναι ελαχιστότατες και ότι η αναισθησία στην περιοχή διαρκεί για πολλές ώρες. Το βασικό μειονέκτημα είναι ότι αλλάζει κατά πολύ η όψη της περιοχής και χρειάζεται ιδιαίτερη εμπειρία στον πλαστικό χειρουργό για να μπορέσει να αντιληφθεί την ποσότητα του λίπους και των υγρών που πρέπει να αφαιρεθούν. Επίσης η κατάσταση της υγείας του ατόμου πρέπει να είναι πολύ καλή, ώστε να μπορεί να αποδεχθεί την μεγάλη ποσότητα υγρών που τοποθετούνται.
Το ζητούμενο πάντα στην αναισθησία είναι η ασφάλεια. Όλες οι μέθοδοι αναισθησίας είναι ασφαλέστατες, όταν γίνονται υπό σωστές συνθήκες, όπως και όλες μπορούν να είναι μη ασφαλείς, όταν γίνονται πρόχειρα σε όχι καλά οργανωμένο χώρο και από μη εξειδικευμένα άτομα. Όταν κάτι δεν πάει καλά ποτέ δεν φταίει το είδος της αναισθησίας, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αυτή έγινε.
Το σωστό είναι να προτιμήσει κανείς την ασφάλειά του έστω και αν αυτό κοστίσει λίγα χρήματα παραπάνω. Πολλές φορές κάποια άτομα προτίμησαν ακατάλληλες συνθήκες χορήγησης αναισθησίας και διενέργειας της επέμβασης, προκειμένου να εξοικονομήσουν λίγες εκατοντάδες ευρώ. Πρέπει κανείς να έχει στο μυαλό του ότι τα λίγα χρήματα που μπορεί να εξοικονομήσει τελικά μπορεί να του κοστίσουν πολύ πιο ακριβά.
Στην χώρα μας ποτέ δεν υπήρξε ατυχές γεγονός στην λιποαναρρόφηση, όταν αυτή έγινε υπό σωστές συνθήκες.