Η Λιποαναρρόφηση είναι η αφαίρεση του λίπους από τα στρώματα κάτω από το δέρμα. Για να καταλάβετε τη Λιποαναρρόφηση ή την αφαίρεση του λίπους γενικά, πρέπει πρώτα να καταλάβετε το δέρμα, το σωματικό λίπος και τη δομή των λιποκυττάρων.
Το δέρμα είναι όχι μόνο μια κάλυψη για το σώμα, είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας. Το δέρμα δεν διαχωρίζει μόνο το εσωτερικό του σώματός μας από το εξωτερικό. Είναι η πρώτη γραμμή άμυνας του σώματος ενάντια στους μολυσματικούς οργανισμούς. Βοηθά να κρατηθεί το σώμα μας ενυδατωμένο και στη σωστή θερμοκρασία. Εξυπηρετεί ως όργανο της αίσθησης (αφή), μας προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία και συνθέτει βιταμίνη D από το φως του ήλιου.
Υπάρχουν βασικά τρία στρώματα στο δέρμα, η επιδερμίδα εξωτερικά, το χόριο ακριβώς κάτω από αυτό και το υπόδερμα (υποδόριο) ακόμη βαθύτερα.
Η επιδερμίδα αποτελείται πρώτιστα από τα νεκρά κύτταρα του δέρματος, που διαμορφώνουν ένα προστατευτικό στρώμα. Είναι επίσης το επίπεδο όπου βρίσκονται τα μελανοκύτταρα, δηλαδή τα κύτταρα του χρώματος του δέρματος. Τα κύτταρα αποπίπτουν συνεχώς από την εξωτερική στοιβάδα και αντικαθίστανται από την κατώτερη.
Στο χόριο βρίσκονται τα τριχοθυλάκια, τα νεύρα που εκτελούν την αίσθηση της αφής, οι ιδρωτοποιοί αδένες και οι σμηγματογόνοι αδένες, μεταξύ άλλων δομών.
Τα δύο εξωτερικά στρώματα του δέρματος κάνουν σημαντικά πράγματα, αλλά από την άποψη της λιποαναρρόφησης, μας ενδιαφέρει περισσότερο το υπόδερμα. Είναι εκεί όπου το υποδόριο στρώμα του λίπους «κατοικεί». Αν και το σώμα αποθηκεύει το λίπος και σε μερικές άλλες περιοχές, όπως στην κοιλιακή κοιλότητα γύρω από τα εσωτερικά όργανα, στο υπόδερμα το σώμα αποθηκεύει περίπου το 50% του λίπους του. Αυτό το λίπος χρησιμεύει για θερμομόνωση, ως ενεργειακή αποθήκη και ως επίστρωση και γέμισμα κενών.
Δομή του Λίπους και λιποκύτταρα
Το σώμα σας έχει περίπου 25 έως 30 δισεκατομμύρια λιποκύτταρα. Το λίπος, αποκαλούμενο επίσης λιπώδης ιστός, είναι σημαντικό. Μπορείτε να το μισήσετε και να περιφρονήσετε τα αποτελέσματά της εμφάνισής του στους μηρούς και την κοιλία σας, αλλά το χρειάζεστε! Χωρίς λίπος, θα παγώνατε μέχρι θανάτου σε περιβάλλον που θα ήταν κάτι λιγότερο από θερμό. Χωρίς λίπος δεν θα είχατε κανένα ενεργειακό απόθεμα, και θα έπρεπε να τρώτε συνεχώς. Εάν κάνατε ο,τιδήποτε είχε ανάγκη από ενέργεια και δεν είχατε λίπος, το σώμα σας θα έπρεπε να αρχίσει να «καίει» τον ιστό των μυών για να δημιουργήσει εκείνη την απαιτούμενη ενέργεια. Χωρίς σωματικό λίπος, δε θα καθόσασταν άνετα επειδή τα κόκκαλά σας δεν θα είχαν καμία μαλακή επίστρωση.
Η δουλειά ενός λιποκυττάρου είναι να αποθηκεύει τις χημικές ενώσεις, αποκαλούμενες λιπίδια, που παρέχουν ενέργεια στο σώμα. Αυτή η ενέργεια προέρχεται από τα τρόφιμα που τρώτε. Αποθηκεύεται ως λίπος στα λιποκύτταρα. Στην ουσία, λέγοντας ότι το λίπος αποθηκεύεται ακούγεται ως ένα μεμονωμένο λιποκύτταρο να κάθεται, κρατώντας το λίπος μέχρι όποτε χρειαστεί. Δεν είναι όμως έτσι. Το λίπος τίθεται συνεχώς σε κίνηση και λαμβάνεται από κάθε λιποκύτταρο. Η ισορροπία αυτών που αποθηκεύονται και αυτών που χρησιμοποιούνται είναι τελικά που βγάζει το αποτέλεσμα ποια πλευρά κερδίζει και ποια χάνει. Εάν τρώτε πάρα πολύ και χρησιμοποιείτε επίσης λίγη ενέργεια, το λίπος συσσωρεύεται στο σώμα σας.
Θέσεις Λίπους και Κατανομή: Υποδόριο και σπλαγχνικό λίπος
Υπάρχουν τρία επίπεδα λίπους στο σώμα: δύο στρώματα του υποδόριου λίπους (το βαθύ στρώμα και το επιφανειακό στρώμα) κι ένα τρίτο, γνωστό ως σπλαγχνικό λίπος, το λίπος που είναι μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα και γύρω από τα όργανα.
Το βαθύ, υποδόριο στρώμα λίπους είναι αυτό που αφαιρείται συνήθως στη λιποαναρρόφηση. Ο επιφανειακός λιπώδης ιστός, που αφαιρείται λιγότερο συχνά, μπορεί επίσης να απομακρυνθεί από το σώμα με την επιφανειακή λιποαναρρόφηση. Τα επιφανειακά και βαθιά υποδόρια στρώματα χωρίζονται από μια μεμβράνη. Υπάρχουν επίσης μεμβράνες μέσα στα στρώματα του λίπους, που διαχωρίζουν το λίπος σε διαμερίσματα («τσέπες», θήκες).
Το επιφανειακό, υποδόριο στρώμα λίπους είναι πυκνότερο από το βαθύ στρώμα και είναι στενά συνδεδεμένο με τα νεύρα και τα αγγεία του αίματος. Αυτό το στρώμα του λίπους είναι η θέση της διαβόητης κυτταρίτιδας, η οποία προκαλείται από τους σφιχτούς δεσμούς του συνδετικού ιστού, που συμπιέζουν τα διαμερίσματα των λιποκυττάρων και προκαλούν τις ανωμαλίες στην εμφάνιση του δέρματος. Η Λιποαναρρόφηση στο επιφανειακό στρώμα πρέπει να γίνει προσεκτικά ώστε να μη βλαφθούν τα λειτουργικά συστατικά του δέρματος. Αυτή η ζημία μπορεί να οδηγήσει σε ορατές μόνιμες παραμορφώσεις, σε αποχρωματισμούς, και την πιθανή νέκρωση σε εκείνο το τμήμα του δέρματος.
Το σπλαγχνικό στρώμα του λίπους είναι η βαθύτερη περιοχή του λίπους (μερικές φορές αποκαλούμενου: ενδογαστρικό λίπος). Αυτός ο λιπώδης ιστός περιβάλλει και καλύπτει τα έντερα και άλλα όργανα μέσα στην κοιλία και δε μπορεί να αφαιρεθεί με λιποαναρρόφηση.
Κατανομή του Λίπους
Υπάρχουν 3 βασικά είδη σωματότυπων, στα οποία κατατάσσονται τα σώματα ανδρών και γυναικών. Τα χαρακτηριστικά του κάθε μοντέλου σώματος περιλαμβάνουν στοιχεία του μυικού συστήματος, του ερειστικού συστήματος (οστά) και του λιπώδους ιστού, τις αναλογίες και τα χαρακτηριστικά αυτών. Οι τρεις βασικοί τύποι σωματότυπων είναι:
Ενδομορφικός
Έχει πολύ λίπος (κυρίως στην περιοχή την κοιλιάς και των γοφών), καλά αναπτυγμένο μυϊκό σύστημα (αλλά η μυικότητα, λόγω του λίπους, δεν διακρίνεται) και κερδίζει εύκολα βάρος. Χάνει πολύ δύσκολα λίπος και κατά την διάρκεια της δίαιτας χάνει και αρκετούς μυς.
Συνήθως σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι αθλητές ρίψεων. Ζυγίζουν περισσότερο και είναι πιο στρογγυλοί και χαλαροί, χωρίς απαραιτήτως να είναι παχύσαρκοι.
Μεσομορφικός:
Αθλητικός τύπος. Δυνατός, 'σφιχτός', με το κατάλληλο σωματικό βάρος. Δεν είναι υπέρβαροι αλλά ούτε και λιποβαρείς. Τρώει χωρίς να προσέχει ιδιαίτερα την διατροφή του, αφού δεν παίρνει εύκολα λίπος και όταν πάρει μοιράζεται ομοιόμορφα σε όλο του το σώμα και μπορεί να το ξαναχάσει ευκολα. Μεγάλο άνοιγμα ώμων, στενή μέση και νορμάλ μέγεθος γοφών. Έχει αρκετά αναπτυγμένο μυϊκό σύστημα και η μυϊκότητά του διακρίνεται. Είναι ο σωματότυπος ενός δεκαθλητή.
Εκτομορφικός:
Λεπτοί, με ελάχιστα ποσοστά λίπους και ανύπαρκτους μυς; Παίρνει πολύ δύσκολα λίπος και ακόμη δυσκολότερα μυς. Επίπεδος θώρακας, στενοί γοφοί, αδύνατο μυϊκό σύστημα, λεπτά και μακρά άκρα και συνήθως το ύψος του είναι πάνω από τον μέσο ορο. Κλασικό παράδειγμα της εν λόγω κατηγορίας αποτελούν τα μοντέλα. Ωστόσο, αν και οι περισσότερες ίσως να ζηλεύετε αυτόν το φαινομενικά 'ευλογημένο' τύπο σώματος, σκεφτείτε ότι η «καρτουνίστικη» εκδοχή αυτού του σωματότυπου είναι η Όλιβ του Ποπάϊ. Εξάλλου, πέρα από τις επαγγελματικές τους ανάγκες, πολλά μοντέλα, κατά καιρούς έχουν εξομολογηθεί ότι κατά βάθος ζηλεύουν τις θηλυκές καμπύλες των άλλων γυναικών. Συνήθως οι άλτες ύψους βρίσκονται σε αυτήν την κατηγορία. Κι ενώ πολλοί θεωρούν τυχερά αυτά τα άτομα γιατί δεν παίρνουν κιλά, για τους άντρες δεν είναι ό,τι καλύτερο, γιατί δυσκολεύονται να αναπτύξουν μυϊκή μάζα.
Στους κλασικούς συνδυασμούς σωματότυπων περιλαμβάνονται και οι:
Εκτο-ενδομορφικοί (τύπος σώματος που σχηματίζει αχλάδι). Λεπτοί και ντελικάτοι από τη μέση και πάνω, με πλάτες αναλογικά πιο στενές από τη λεκάνη, που 'βασανίζονται' από περιττό λίπος στους γλουτούς, τα ισχία και τους μηρούς. 
Ενδο-εκτομορφικοί (σχήμα μήλου) με υψηλή συγκέντρωση λίπους στη μέση και λεπτά κάτω άκρα. Οι γοφοί και οι πλάτες είναι σε αντιστοιχία ή πολλές φορές οι πλάτες είναι μεγαλύτερες. Το σώμα μήλο συνήθως δεν έχει έντονες καμπύλες.
Ο σωματότυπος κάθε ανθρώπου είναι ένας συνδυασμός από αυτά τα μοντέλα. Είναι πολύ σπάνιο, για παράδειγμα, να είναι κάποιος απόλυτα εκτομορφικός.
Οι περισσότερες γυναίκες έχουν μια εκτο-ενδομορφική κατανομή του λίπους ( σώμα αχλάδι) και οι περισσότεροι των ανδρών έχουν μια ενδο-εκτομορφική κατανομή (σώμα μήλο), αλλά αυτό δεν είναι βεβαίως ένας αυστηρός κανόνας.
Οι υπερβολικές ποσότητες του σπλαγχνικού λίπους μπορούν να είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε πολλούς ανθρώπους με προεξέχουσα κοιλιά, που έχουν υπερβολικό βάρος και έχουν μια σε σχήμα μήλου μορφή σώματος. Η κατάλληλη διατροφή και η άσκηση είναι ουσιαστικές στον έλεγχο της ποσότητας του σπλαγχνικού λίπους. Εντούτοις, οι ορμονικές διαταραχές ή οι διακυμάνσεις του βάρους μπορούν να οδηγήσουν στο σχηματισμό πολύ σπλαγχνικού λίπους και μιας προεξέχουσας κοιλίας. Αυτό μπορεί να προκληθεί και από μερικά φάρμακα όπως οι ανασταλτικοί παράγοντες πρωτεασών που χρησιμοποιούνται για να θεραπεύσουν το HIV και το AIDS.
Το ποσοστό του λίπους στο σώμα και η τοπογραφία του ποικίλλει κάπως από πρόσωπο σε πρόσωπο και εξαρτάται από ορμόνες όπως η ινσουλίνη, η τεστοστερόνη, και τα οιστρογόνα. Ένα πράγμα που πρέπει να ξέρετε για το λίπος είναι ότι μόλις τελειώνει η εφηβεία, ο αριθμός των λιποκυττάρων που έχετε είναι ο αριθμός που θα έχετε για πάντα, εκτός αν γίνετε εξαιρετικά παχύσαρκοι. Τα λιποκύτταρά σας πολλαπλασιάζονται μόνο εάν φθάνετε στο 200% του ιδανικού βάρους του σώματός σας. Εάν είστε λεπτοί ή παχιοί, έχετε τον ίδιο αριθμό λιποκυττάρων. Τα κύτταρα αυτά μπορούν να διογκωθούν πάρα πολύ και όταν είστε παχείς ή λεπτοί το μόνο που αλλάζει σε αυτά είναι εάν είναι «φουσκωμένα» ή «συρρικνωμένα» .
Η Λιποαναρρόφηση αφαιρεί μερικά λιποκύτταρα. Φεύγουν μια για πάντα, μόλις ο πλαστικός χειρουργός τα αναρροφήσει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εάν παρεκτραπείτε, τα λιποκύτταρα που παραμένουν δεν θα διογκωθούν και δεν θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν τα καλά αποτελέσματα της επέμβασης.